آسیب طناب نخاعی

آسیب طناب نخاعی یا
نگاه کلی بھ بیماری
آسیب طناب نخاعی، یکی از جدی ترین بیماری ھای عصبی در جھان است. این بیماری، میتواند در اثر
ضربھ فیزیکی )مانند تصادف یا افتادن( یا بھ دلیل بیماری و عفونت ھای داخلی )مانند سرطان یا ام.اس(
باشد. بیشتر %90موارد، بھ دنبال ضربھ ھای فیزیکی است. ھرچند درطی سال ھای اخیر، مواردی کھ
بھ دنبال بیماری و عفونت ھای داخلیست، درحال افزایش است.
علائم این بیماری، بھ شدت آسیب و مکان وقوع آن در طناب نخاعی، بستگی دارد. این علائم میتوانند
شامل ازدست دادن کامل یا بخشی از عملکرد حسی و حرکتی بدن شوند – درنزدیک بھ %50موارد،
علائم بھ صورت ازدست دادن کامل عملکرد، بروز پیدا میکنند– شدیدترین موارد آسیب طناب نخاعی،
روی سیستم ھایی کھ در تنظیم عملکرد روده و مثانھ، تنفس، ضربان قلب و فشار خون نقش دارند، تاثیر
می گذارد. بیشتر افراد مبتلا بھ این بیماری، دردھایی مزمن را تجربھ میکنند.
درمان بیماری:
گزینھ ھای درمانی برای آسیب طناب نخاعی، بھ صورت عمده در سال ھای قبل و حتی تا بھ
امروز، شامل تجویز دوزھای بالای متیل پردینیزولون و کورتون، انجام جراحی برای ثابت
کردن مکان و برداشتن فشار ازروی نخاع، مراقبت ھای ویژه پزشکی و توان بخشی میشود. این
روش ھا ھرچند دارای مزایایی نسبی ھستند؛ اما ھیچ یک باعث بھبودی کامل فرد بیمار نشده و
ھمچنین گاھا منجر بھ عوارض جانبی خطرناکی میشوند. ازاین رو نیاز جدی بھ پیدا کردن
راھکارھایی جدید برای ترمیم و درمان طناب نخاعی آسیب دیده، وجود دارد.
ازجملھ مواردی کھ در سال ھای اخیر مورد بررسی قرار گرفتھ اند، میتوان بھ جراحی برای
مطالعھ آسیب حاد طناب نخاعی بھ منظور درک نقش و بھترین زمان جراحی، محافظت نورونی
با مشتق نسل دوم تتراسایکلین ، مونوسایکلین ، کمک بھ ھدایت آکسونی با مسدودکننده ھای کانال
ھای پتاسیمی ، روش ھای ساخت یا حفاظت نورونی با مھارکننده ھای آر.اچ.او و… اشاره کرد.
مورد دیگری کھ در این سال ھا در مرکز توجھ برای درمان آسیب طناب نخاعی قرار گرفتھ،
استفاده از سلول ھای بنیادی است. مکانیسم ھای بالقوه درمانی توسط سلول ھای بنیای شامل
ترمیم و جایگزینی بافت، نورون زایی، رگ زایی، جلوگیری از مرگ سلولی و ضد التھاب
بودن، میشوند.ھرچند در حال حاضر، استفاده از این شیوه میتواند عوارضی ھمچون لختھ شدن
خون، ایجاد تومور، عفونت، تب بالا و حتی مرگ را درپی داشتھ باشد؛ اعتقاد بر این است کھ با
ادامھ تحقیقات بر روی بھ کارگیری سلول ھای بنیادی میتوان بھ پیشرفتی بزرگ در زمینھ درمان
آسیب طناب نخاعی و ھمچنین آسیب ھای سایر سلول ھای عصبی بدن، دست پیدا کر